Over ordenen van gedachten

Dit is een reactie op het lezen van Robert M. Pirsig's Lila en zijn beschrijving van hoe hij z'n gedachten probeert te ordenen op "index cards".

Mijn overmatige schrijverij op de Akademie voor Expressie moet ook zoiets geweest zijn (mijn wastafel-vergelijking [1] ). Ik merk(te) dat als ik mijn gedachten niet opschrijf dat ik ze dan kwijtraak als ze niet terugkeren, omdat ze praktisch nooit blijven hangen. Is dat een indikatie voor hoe belangrijk ze zijn?

Die notities van flarden van mijn wat mijn levensopvattingen zouden kunnen zijn is ook zoiets, met dat vage plan van mij om ze aan elkaar te knopen en er een boek van te maken: schrijf het maar op dan gaat 't tenminste niet verloren, of je 't nu later nog een keer gebruikt of niet.

Ik vond "Lila" beginnen als een aardige manier om het computer-concept eens op een andere manier te beschrijven (de programma-fiches, de illustratie met direkte toegankelijkheid en de bibliotheekcatalogus). Wat ik heel bijzonder/belangrijk vond is die twee categorieen LASTIG en TROEP en het idee om die te zien als belangrijk en "ergens goed voor" in plaats van als storend en "wegredeneren die handel".