Over de wereld om mij heen
wat ik eng vind aan mensen is dat ze niet willen dat er iets verandert en dat ze bereid zijn daarvoor anderen ik weet niet wat aan te doen
Het motto van veel politici lijkt wel te zijn: maakt niet uit hoe oneerlijk het is, ik wil mijn privileges niet kwijt
Wetenschap is helaas niet veel meer dan "naar ons beste weten". Maar het is nog altijd vele malen beter dan "naar ons niet willen weten"
De reactie van die "angry white people" komt voor mijn gevoel veel neer op "ik heb nou zo lang moeten nadenken, ik heb er geen zin meer in" en dan kun je wel zeggen dat je meer naar die mensen moet luisteren maar die reactie van hun klopt natuurlijk ook van geen kant.
wantrouwen is een self-fulfilling prophecy
Hoe kun je ooit een regering krijgen met gevoel voor de onderkant van de samenleving als daar alleen maar geslaagde zakenlui in terecht kunnen komen?
Een of andere mafkees heeft ooit bedacht dat omdat kunnen zoeken belangrijk is we maar van te voren moeten gaan bedenken waarop we zouden willen zoeken.
Het idee achter "trefwoorden" snap ik, maar het lijkt zo uit de hand gelopen. Als ik ergens naar zoek, dan wil ik er niet over hoeven nadenken waarop het mogelijk geïndexeerd zou kunnen zijn.
Je mag mensen best verschillend behandelen - dat moet zelfs. Maar dat is omdat het verschillende individuen zijn, niet omdat de een toevallig een andere huidskleur of een ander geslacht of geloof heeft als de ander
Te bedenken dat je soms niet eens goed genoeg bevonden wordt om iets te mogen leren...
nieuwe term voor "trek" (of misschien wel wat ze bij mij thuis vroeger noemden "lekkere trek"): smaakdrang