Gedachten in de trein

Onderweg naar Vorden

Ok, we zijn onderweg naar Vorden en ik zit nu in de trein te tikken (zonder Internet overigens, daar heb ik nu even geen behoefte aan). Dat is een nieuwe belevenis voor mij: eerder had ik mijn laptop wel bij me maar uit staan. Eigenlijk werk ik zelden op de accu maar nu dus wel.

Het wiebelen van de trein heeft lekker geen invloed op mijn handschrift. Bij met de hand schrijven (de naam zegt het al) was dat wel zo. Maar hamertje tik op een toetsenbord geeft altijd hetzelfde resultaat - nou, niet helemaal: te zacht aanslaan doet niks. Het is wat dat betreft net als met andere dingen rond de computer: digitaal. Aan-uit.

Even terug naar de accu. Doordat ik hem zelden gebruik, heb ik weinig idee van hoe goed hij (nog) is. In theorie zou de stroom elk moment uit kunnen vallen. Los van de status van de accu is dat altijd waarschijnlijk een deel van de reden dat ik hem niet veel gebruik - bij werken via de lichtnet aansluiting heb je toch altijd een groter gevoel van betrouwbaarheid ik bedoel stabiliteit van de stroomvoorziening.

Maar genoeg daarover. Nu we toch bezig zijn over onbenullige dingen die me bezighouden: ik ben ongeweten op een plek gaan zitten waar de laagstaande zon lekker van schuin bovenaf in mijn ogen straalt. Als ik strak naar mijn toetsenbord kijk heb ik er weinig last van, maar het heen en weer bewegen van de trein maakt dat ook in die houding af en toe de orientatie van mijn ogen ten opzichte van de zon even ongunstig uitpakt.

Dan ben je blij als je even op een station stilstaat waar de bomen de zon blokkeren.

Zo nu de onbelangrijke bekommerdheden afgehandeld zijn kan ik eens gaan bedenken waar ik verder over zal schrijven. Pardon typen. Dat blijkt toch wat moeilijker dan ik dacht.

Los daarvan merk ik op dat ik me de laatste tijd weer wat meer inspan om toch maar eens weer te gaan schrijven. Dat lijkt een gevolg van die Zen writer die ik laatst heb geïnstalleerd. Ik heb wel een ander programma dat ik snel heb opgestart en waar ik zonder toeters of bellen tekst kan invoeren, maar dat is een tekst editor die gewoon temidden van de rest van de programma's op mijn computer staat en onderdeel is van alles dat je ziet. Ik kan hem wel schermvullend maken maar dan heb ik weer zo'n groot schrijfvlak.

Het zal ook wel niet alleen aan het schrijfprogramma liggen. Zo praat ik met Rose ook regelmatig over hoe zij met het gaan schrijven worstelt, en komen er op Tumblr en zo ook dingen langs die me meer en meer in een modus brengen waarin ik steeds schrijfbereider word.

En zomaar pardoes bedenk ik me: als Renee zoveel bezig is met tekenen en Rose aan het schrijven wil, waarom maken ze dan niet samen een webcomic? Scenario: Rose; Artwork: Renee - nou ik denk dat daar hetzelfde probleem aan kleeft als aan het gaan schrijven op zich: waar moet het over gaan?

Ok dit even terzijde. Soms moet ik iets gewoon even opschrijven omdat ik het anders vergeet. Dat heb ik ook nog wel eens als ik in bed lig en nog even niet in slaap heb kunnen komen. Gelukkig heb ik de PDA weer werkend, daar kan ik handgeschreven notities op maken die ik doorgaans de volgende ochtend ook nog wel kan lezen.

Zo en nu is het echt weer op...

(06/12/2012 11:40)