Zwoele zachte nachten (een zomerhit)
Geschreven op 1 augustus 1980
Herinner jij je nog die nachten aan het strand
de hele zomer lang zaten wij daar hand in hand
het was er warm genoeg om 's avonds buiten te zijn
dus zaten wij te zwijmelen in de maneschijn
zwoele zachte nachten
o wat was dat prachtig
jij verliefd op mij en ik op jou
en de zon die was zo geel en de zee die was zo blauw
we liepen mijlenver over de rotsen langs de kust
we waren in die dagen louter op elkaar belust
een eindje landinwaarts liep door de heuvels een mooi pad
we namen broodjes mee het was veel beter dan de stad
zwoele zachte nachten
o wat was dat prachtig
jij verliefd op mij en ik op jou
en de zon die was zo geel en de zee die was zo blauw
en op een goeie dag het was nog vroeg, er lag nog dauw
het gras waar we in lagen was nog nat en ik vroeg jou
weet je wat ik wil ik wil je altijd dicht bij mij
en jij zei nee dat zal niet gaan ik ben al niet meer vrij
zwoele zachte nachten
o wat was dat prachtig
ik zei potverdomme wat vind ik dat flauw van jou
en de zon die was zo geel en de zee die was zo blauw
tot overmaat van ramp brak ik de dag daarop mijn been
ik voelde me in 't ziekenhuis zo vreselijk alleen
we hadden samen zoveel pret toch gingen we uiteen
maar door al die verpleegsters kwam ik daar snel overheen
zwoele zachte nachten
o het was zo prachtig
ik schaam me haast het te zeggen maar met zuster Els in plaats van jou
is de zon welhaast nog geler en de zee nog dieper blauw
bas, zang en gitaar; opgenomen jan/feb 1983