De baard

De Baard

dat is het schoonste op deez' aard

dat is een mensenleven waard

zo'n wondermooie volle baard

Ik ben in Zaandam geboren en met kabouterverhaaltjes grootgebracht

die kleine ventjes met rond hun oren en aan hun kin een weelderige harenpracht

ze hadden al zo'n plukje zuurkool als ze nog pas zo klein waren als ik toen

en ook kaboutermoeders en kabouterdochters droegen met trots een forse sik

Vijf december Sinterklaas daar mocht ik ook altijd graag over horen

gelijk de eerste keer dat ik een plaatje van hem zag was ik reddeloos verloren

niet zozeer om die kadootjes of die mijter op z'n kop

nee wat daaronder vandaan kwam en aan z'n kin hing, daar viel ik op

ik was op school altijd jaloers op oudere meneren

zesdeklassers, meesters, maakte niet uit, die lui die zich konden scheren

ze hadden van die mooie gewassen aan hun hoofd

ik had ze die toch zo graag van hun bakkes af geroofd

ik ben nu al wat ouder en heb zelf zo'n exemplaar

om hem zo te laten groeien kostte me een half jaar

hij is nu al weer aardig lang en het lijkt daardoor heel wat

maar als ik hem kort knip lijkt het nergens naar dus laat ik hem maar zo want: