Wil je het vertellen?

Kerkorgel (crescendo). De toch al fragiele figuur (jongen) op het toneel krimpt ineen. Hij baadt in een fel blauw licht uit drie spots. Muren die aan de binnenkant bekleed zijn omringen hem, alleen de muur die hem aan het gezicht van het publiek zou onttrekken ontbreekt. De muren aan zijn zijden lopen door tot aan de rand van het toneel, zodat hij in een lang smal hok gevangen zit. Boven het hoofd van de jongen hangt aan een enkel koordje een fonkelend zwaard. Rechts op het toneel staat een ingewikkeld schakelpaneel met videoscherm, microfoon en telefoon. Een man in witte jas komt op; "Eens kijken hoe onze patiënt het maakt." Hij drukt op een knop. Het videoscherm vertoont de jongen in zijn cel. Dokter: "Murw?"

Hij schakelt de orgelmuziek uit en andere in. Een lieflijke stem brengt zoetgevooisde klanken, gaandeweg worden deze verstaanbaar. "Wil je het vertellen?" De dokter zegt hetzelfde in de microfoon. Vele malen versterkt buldert zijn stem door de hele zaal (met echo). De jongen krimpt opnieuw ineen, kruipt naar het publiek toe.(het zwaard boven zijn hoofd gaat mee en de lichtbundels houden hem gevangen) en zegt zachtjes: "Nee".

Links op het toneel zit een tweede man in een witte jas in een leuk ingericht geheel (bankstel, tafeltje, verrijdbare bar). Telefoon aanwezig. De dokter van rechts belt: "Hij wil het nog niet zeggen. Nou is het jouw beurt." De dokter van links drukt op een knop. Uit de coulissen links komt een beeldschone dame gekleed in zwart leer (minimaal). Dokter: "Ah, Nera. Ga zitten, ga zitten. Wat wil je drinken?"

Nera: "Bloed. Maar een Schelvispekel is ook goed. Ook rood." Dokter: "Moi, je préfère le Cognac". Hij staat op, loopt naar de bar en schenkt in. Hij geeft haar haar glas. "Cheers", ze klinken en drinken. "Wel Nera, je weet wat je te doen staat" zegt hij dan en drukt op een knop. Uit het plafond komt een zweep omlaag. Ze pakt hem en gaat het hok binnen. Klappend met de zweep drijft ze de jongen weg van de rand van het toneel naar binnen toe. Ze heft de zweep op om te slaan maar bedenkt zich. Ze smijt de zweep neer, trekt haar kleren uit en begint hem ermee om de oren te slaan. Ze rukt hem de kleren van het lijf en bindt hem ermee vast. Ze schreeuwt "Uit die video" en slaat met de zweep het zwaard los. Het klettert naar beneden en valt kapot. De muren van het hok vallen achterover met de beklede zijde boven. De doktoren links en rechts en hun toebehoren verdwijnen tegelijkertijd de coulissen in.

Nera schuift de omgevallen muren tegen elkaar aan zodat een grote matras ontstaat waar ze de vastgebonden jongen op legt. Ze begint hem af te trekken en vraagt: "Wil je het vertellen?", de zoetgevooisde stem van zoëven klinkt ook weer.

Als de jongeman klaarkomt roept hij "Nee!' en geeft de geest. Nera staat op, afgemat en ten einde raad en keert zich tot het publiek. "Kunnen jullie me dan misschien vertellen waar dit stuk over gaat?"

Wij hebben op het balkon zitten toekijken. Wij weten het ook niet, maar hebben ons wel vermaakt met dit schouwspel.