We vluchten wel

We vluchten. Want de vlucht lijkt ons de enige ontsnapping uit de dagelijkse grauwsluier. We hebben het wel op andere manieren geprobeerd, maar keer op keer zagen we onze mooie idealistische ideëen in rook vervliegen. We wilden de wereld graag veranderen, dus gingen we in organisaties die zich daarvoor inzetten; maar de beroepsveranderaars die er de dienst uitmaakten waren zo vastgeroest dat er niks van terechtkwam. We verhieven onze stem, schreeuwden het van alle daken, maar de mensen die het horen moesten hadden het te druk met het dagelijks leven.

We gingen zingen, maar de mensen luisterden alleen nog maar naar James Last en Vader Abraham. We gingen schrijven, maar de mensen lazen alleen nog maar eenvoudige romans met een happy end. We oefenden terreur uit, maar de mensen spraken schande en kropen nog verder in hun schulp. We gingen de politiek in, maar braken ons het hoofd over de inflatie en kwamen aan vernieuwen niet meer toe. We gingen kunst maken, schilderijen, beelden, politiek vormingstheater, maar de mensen vonden het alleen maar mooi en deden geen moeite het ook nog te begrijpen, het leven was zo al moeilijk genoeg.

We zetten een krant op, maar het werd a! gauw een sex- en-schandalenblaadje want je moet het hoofd toch boven water houden en dat is wat de mensen kennelijk willen lezen. We gingen de fabriek in, de straat op, om met de mensen te praten maar ze konden ons niet verstaan want we hadden op school hun taal nooit mogen leren spreken. We praatten met de mensen die het voor 't zeggen hadden maar ze hadden het te druk met de lopende zaken. We probeerden op een speelse manier de maatschappij te laten zien wat er mis was, maar we verdronken in het geweld dat we opriepen, dat blijkbaar het enige antwoord was dat de maatschappij klaar had.

En nu zijn we teleurgesteld. We hadden toch het beste voor met de samenleving. Nou ja, ze zoeken het maar uit. Ons kan het niet meer schelen, we leven er wel om door, we nemen wel genoegen met een leven dat wat minder aan onze diepste verlangens beantwoordt. We zien wel. We bouwen ons eigen wereldje wel op.