Popfestival

Het was m'n allereerste popfestival en ik ging er heen met de trein. Doordat het stikdruk was moest ik gaan staan in het gangpad naast de coupé's, het was zo'n trein met van die Duitse wagens, we gingen trouwens naar het zuiden dus het kan zijn dat-ie nog helemaal de grens over ging: langs de coupé's waar acht mensen in konden liep een smalle gang aan één kant in plaats van de welbekende wagens met een gangpad in 't midden en geen echte coupé's maar afdelingen zoals roken, niet-roken, 1e klas roken en 1e klas niet-roken. vlak in de buurt stonden een jongen en een meisje in druk gesprek met elkaar. Tegen de wand van de coupé geleund las ik stukken uit een Nederlands en een Engels boek dat ik als huiswerk mee had gekregen; toen ik daarna niks meer te doen had probeerde ik het gesprek te volgen en maakte daaruit op dat ze ook naar het popfestival gingen.

De trein stopte in een grote plaats en vele mensen stapten uit. Daardoor kwam de naastbijgelegen coupé vrij en zij twee en ik gingen er in, ik blij dat ik eindelijk kon zitten, het was nog een hele ruk. De jongen en het meisje praatten nog een hele tijd door over wat ze elkaar al verteld hadden en ik zat er zo'n beetje bij te luisteren, toen ging de jongen even weg - naar het toilet waarschijnlijk - en ik deed geen moeite om een gesprek aan te knopen.

Op het laatste station vóór de plaats van het popconcert moesten we overstappen. Toen we net uit de trein waren werd er omgeroepen dat deze trein op het andere station van die plaats zou stoppen (wat anders alleen stoptreinen deden) en we klommen snel de trein weer in. Tenminste, het meisje en ik, de jongen ging niet mee want hij bleek alleen maar op weg naar huis te zijn. Toen we allebei weer zaten vatte ik eindelijk de moed om een gesprek te beginnen en vroeg waar ze vandaan kwam en zo - wat ik al lang opgevangen had uit het eerdere gesprek, maar ja je met toch ergens beginnen.

Ik was blij dat ik iemand gevonden had om mee op te lopen in het gewoel, dat realiseerde ik me pas goed toen we uitstapten, want het was me een partij druk! ik raakte haar al snel weer kwijt want ik moest nog een kaartje kopen en zij had er kennelijk al een. Toen ik na veel gedrang aan het loket m'n briefje van tien gulden had ingewisseld voor een ander stukje bedrukt papier was zij al een heel eind verder.

Wat een magnifiek gezicht om die grote groep festivalgangers te zien lopen, en wat een prima gevoel om te weten dat je er bij hoort. Toch keek ik voornamelijk uit naar het meisje uit de trein en liep in verhoogd tempo langs de stoet. Ik haalde heel veel mensen in en daar was ze. Ik ging naast haar lopen, we wisselden wat woorden en kwamen bij de ingang van het sportpark waar het festival gehouden werd. De eerste band was al begonnen maar ze ging nog niet naar binnen en ik dan ook maar niet, in de veronderstelling dat ze op haar broer wachtte of zo (zoiets had ik opgevangen in het gesprek in de trein) en keek rond om degene op wie zewachtte te ontdekken of anders een bekende, hoewel de kans daarop me uiterst klein leek. Toen de verwachte persoon eindelijk aangekomen was begroetten ze elkaar zo hartelijk dat de enige logische conclusie voor mij was dat het haar vriend was. Een beetje teleurgesteld ging ik naar binnen en had de rest van de dag een hoop lol.

1975 / herschreven 20 jan. 1981 Albert Visser