ohcE

Ik ben nogal een muziekgek. Als je, zoals ik, een electrische gitaar hebt en een versterker die kraakt, zoek je naar manieren om je muziek toch zonder bijgeluiden te spelen; en het mooie is dan dat je je gitaar in de microfooningang van je bandrecorder kunt pluggen. Die hele rotte versterker heb je niet meer nodig!

De bandrecorder die ik heb heeft drie geluidskoppen, één voor opnemen, één voor afspelen en één voor wissen. Da's heel mooi, want daarmee kan ik een gitaarpartij die ik op het linkerspoor (dat is het deel van de band waar het geluid op staat dat naar de linker speakerbox moet) heb opgenomen opnemen op het rechterspoor er er dan een tweede partij bij spelen. Dat staat dan allebei op het rechter spoor en als je dan naar de rechter box luistert is het net of ik met z'n tweeën ben. Deze grapjasserij noemt men wel overdubben.

Nou heb ik nog een cassetterecorder, uit de tijd dat ik nog geld over had af en toe, maar daar kan ik dat niet mee. Ik heb daarop alleen een opneem/afspeelknop en een wiskop. Ik kan er via de ingebouwde microfoon mee opnemen wat op de band staat die ik op de andere bandrecorder afdraai, maar dan neem ik daarvan zowel het linker als het rechterspoor op, tenzij ik een microfoon inplug die het signaal van een van de sporen blokkeert. Dat doe ik meestal niet dus wat ik dan noodgedwongen doe is van de originele band zowel het oorspronkelijke als hetovergedubde spoor opnemen. Lees nog even door, want nu komt de clou van dit technische verhaal.

Tussen dat oorspronkelijke en dat overgedubde spoor, dat wil zeggen tussen de signalen ervan, zit een klein tijdsverschil. Dat wordt veroorzaakt doordat de afspeelknop en de opneemknop een klein stukje van elkaar af staan (of precies naast elkaar, eigenlijk). als ik dat samen opneem op die cassetterecorder is het bij het afspelen net alsof ik werk met een partij die via een effectkastje loopt dat het signaal een keer extra en vertraagd weergeeft, en een partij die je maar één keer hoort. Gewoonlijk, als je speelt over een echo- of een nagalm apparaat, en iemand speelt er een tweede partij bij, dan beginnen de beide partijen tegelijk en komt de echo of nagalm op de tweede partij achteraf. Bij mijn opnames echter is het alsof de tweede partij meespeelt met de echo van de eerste. Of, anders geredeneerd, als je er van uit gaat dat wat je van de eerste partij hoort tegelijk met de tweede partij het originele signaal is, dat die partij dan een echo krijgt voordat-ie gespeeld wordt!

Dat leek me een aardig effect en daarom stapte ik naar een vriend van me toe, die veel verstand heeft van electronica en die ik altijd al eens had willen vragen om een bijzonder effectpedaal voor me te maken, zo een die niemand anders heeft. Nou, hier had ik nog nooit van gehoord, dikke kans dus dat ik de eerste zou zijn die er een had.

De reden van het niet bestaan van dat effect bleek al snel. "Dat is volslagen onmogelijk!" zei mijn vriend, overigens een notoir science-fiction fanaat, toen ik hem het een en ander uitlegde. "Dat is net zo bizar als dat verhaal van Isaac Asimov over die stof die oplost voordat-ie in een oplosmiddel gegooid wordt!".

Ik keek kennelijk erg teleurgesteld - dat het niet mogelijk was was nog niet bij me opgekomen, wat weet ik nou van electronica? - want hij zei meteen snel: "Maar kijk nu maar niet zo beteuterd, want jij bent mijn beste vriend en speciaal voor jou ga ik het toch proberen. Weet je, ik heb een sterk vermoeden dat hier een tijdmachine-achtig idee bij komt kijken en dat is natuurlijk een onweerstaanbare uitdaging voor een electronicus als ik, die verslingerd is aan science fiction. Man, misschien vind ik en passant wel een echte tijdmachine uit!".

Ik wacht nu al vijf maanden op een resultaat, maar ik heb nog niks gehoord van mijn vriend. Het gerucht gaat dat hij dood is, hij schijnt in elk geval spoorloos verdwenen te zijn. Ik vraag me af wat er gebeurd is.