Huisman

Het was verdorie ook elke keer raak als ze thuiskwam van het werk. Die vent van d'r ook met z'n eeuwige muziek! "Zet dat kolerekreng nou eens een PAAR minuten uit!"

Ze gaven elkaar een koele kus. "Maar schatje, je weet toch dat ik verslaafd ben aan muziek?" "Kan me niet schelen. Als ik thuiskom van een vermoeiende werkdag kan ik al dat gejengel niet aan m'n kop hebben hoor. Echt niet. Op het werk hebben ze ook al muziek. Geen minuut zonder Hilversum 3. Om het werkklimaat te verbeteren zeggen ze. Nou, ik word er dood- en doodziek van!"

Hij sloeg z'n arm om haar heen en gaf haar nog een kus. Een veel minder koele. "Ach meisje ... Hilversum 3, dat is klotemuziek. Wat ík aan heb, dàt is pas muziek. Kom, ik zal iets lekker rustigs opzetten, niet al te hard, schenk een sherrytje voor ons beiden in en dan gaan we even rustig zitten voordat ik het eten ga klaarmaken. Vertel eens, hoe was het op het werk?"

''Wat? Ben je nog niet eens met koken begonnen? Dan wordt het wel zeven uur voor het eten op tafei staat. lk heb honger, weet je dat! Ik kom-" "Nou, dan ga ik zo wel even naar de Chinees, wat halen, dan kunnen we meteen aanschuiven." "Moet je je d'r weer met een jantje van leiden afmaken?" "Jamaar, een huisman mag het zich toch ook wel eens gemakkelijk maken? Ik zit hier maar de hele dag, stofzuigen, het huishouden doen, afwassen, redderen, me uitsloven; ik weet niks, ik kan niks, alleen maar dit..."

"En de hele godganse dag van die herrie aan je kop hebben." Maar ze zag hoe hij in z'n schulp kroop. "Okee, ik ga al naar de keuken." zei hij verongelijkt, maar niet té want dan zou hij de wind van voren krijgen.

"Ach liefje, trek je er toch niet zoveel van aan." zei ze en trok hem terug op de bank. "Het spijt me dat ik zo chagrijnig deed. Ik was gewoon een beetje geïrriteerd. Die collega's van me ook... MANNEN! Ga jij straks maar lekker op je gemak naar de Chinees."

Ze kwamen dichter op mekaar zitten. Een liefdevolle omarming... hij schrok op. "Mijn god is het al half zeven! Is de Chinees nog open?" "Ach wat geeft dat nou. We eten wel brood. Godzijdank zijn we nog maar met z'n tweeen." Ze zetten de liefdevolle omarming voort, gingen er zelfs bij liggen. Ze gingen er helemaal in op. Zo zie je maar weer, ook al is het leven moeilijk doordat je de traditionele rolverdeling wilt doorbreken, ook al is het niet altijd koek en ei en niet altijd even leuk, de ware liefde overwint ze alle en is sterker. Dus als u iets van plan bent, tik altijd eerst een ware liefde op de kop en u hebt iets om op terug te vallen als het niet zo best mocht gaan. Afgesproken?