Eerste rekenles (één en één is ?)

Een echte hij-man kwam de bar binnen gewandeld, Hij keek om zich heen, ging op een kruk zitten en bestelde een whisky-soda. Naast hem, zag hij, zat een blonde stoot. "En wat drink jij, schatje?". Het pleit was beslecht, zij was als was in zijn handen na deze flitsende opening. "Jouw huis of mijn huis?" vroeg ze gedwee.

"Uh, uh," aarzelde hij, "dat behoor ik te vragen. Ik bedoel, laten we er nog een nemen. Men moet niet te hard van stapel lopen, vind ik". Hij bestelde nog twee whisky-soda. "Wat heb je me te bieden, liefde, romantiek, avontuur of alleen sex?" wilde hij weten, om het gesprek gaande te houden.

"Liefde bestaat niet, romantiek is flauwekul en avontuur is escapisme. Blijft over sex" somde ze kernachtig op. "Dat is het enige dat telt. Nou, komt er nog wat van?"

"Sex is zo vervelend" antwoordde hij. "Altijd hetzelfde, erop en eronder, erin en eruit, op en neer en op en neer (of heen en weer en heen en weer). Wat zijn al die verschillende standjes nou voor wezenlijke variaties?" .

"Zit je er omheen te lullen. gozertje? Durf je niet, ben je bang voor me?" vroeg ze spottend. "Laten we nog een whisky-soda nemen en dan gaan" zei hij daarop resoluut, "mijn huis is okee", Ze sloegen er nog eentje om en togen huiswaarts.

"Andere mannen draaien zich na afloop om en vallen gelijk in slaap" zei hij toen ze in bed lagen, "maar ik ben anders. Ik ga bij voorbaat al slapen". En hij draaide zich om en viel in slaap. Dat pikte ze natuurlijk niet en ze begon hem op te vrijen. Toen kon hij er niet meer omheen en deed wat er van hem verwacht werd.

"Dat was fijn" zei ze na afloop en na nog wat strelen en zoenen doezelde ze weg in een zoete sluimer. Hij lag daar naast haar en kon niet meer in slaap komen. Heb je je ooit zo eenzaam gevoeld na een avondje stappen? Dat krijg je als je je niet alleen maar interesseert voor het sappige soppen van de oudste beweging ter wereld, bedacht hij. Hier lig ik, een man met zijn interesses, dromen en hoop op van alles. Waarom bevredigt dit mij niet, duizenden anderen zouden in hun handjes knijpen als het hun zo gemakkelijk afging. Waarom kan ik niet zò van vrouwen houden, ik hou toch ook niet zò van mannen? Of andersom: gegeven dat ik niet zò van vrouwen houd, waarom houd ik dan niet zò van mannen? Omdat mannen je met zo'n raar stuk vlees in je onderbuik porren? Maar houden van mannen is toch het enige aanvaarde alternatief voor houden van vrouwen?

Zo lag hij naast haar, in zichzelf te woelen omdat hij niet in z'n bed wilde woelen zodat zij dan rustig kon liggen. En hij woelde maar door, tot hij uiteindelijk zo moe werd van al dat gewoel dat hij insliep.

De volgende ochtend keek hij naar haar terwijl ze wakker werd. Na een uitgebreid ontbijt namen ze afscheid van elkaar en gingen ieder huns weegs.