Een aardig stukje

... maar nog lang geen Bram en Freek. Die hebben er ook niet zoveel rekwisieten voor nodig. Nee, maar het is ook veel minder toneel wat zij doen. En verder, een installatie hebben zij ook nodig.

Maar daarmee is het nog geen Bram en Freek. In godsnaam, moet dat dan? Geef ik dan mijn uniciteit op om hen te imiteren ik bewonder?

Wat wil ik nou eigenlijk? Wat moet dit voorstellen?

Een lulverhaal schrijven, dat kan ik. Hier, lees maar.

(overhandigt het aan z'n metgezel)

wat is dit? Waar staat dit op?

(overhandigt hem een ander stuk)

Hm, een aardig stukje...

Maar nog lang geen Bram en Freek, wou je zeker zeggen.

Wat zit je toch te zeuren over Bram en Freek?

Ik wil zo graag hetzelfde doen als zij. Cabaret en zo.

Nou dat doe je dan toch. Maar wel op je eigen manier. Niet gaan imiteren.

En daar sta ik dan, dames en heren. Ik heb u net verteld hoe ik er zo toe gekomen ben, laten we dan nu met het echte programma beginnen.

SCHETS VOOR EEN PROGRAMMA.

Intro (instrumentaal)

Inleiding (opwarmer: de mensen even laten wennen)

Introduceren van de begeleidende musici. Eerste voorzichtige grapjes.

Iets geks doen, dat mislukt, bv. acrobatische toer op een stoel die in elkaar dondert. Eerste druppels bloed.

Iets zingen over vroeger. Eerste tranen (nostalgie)

Zeggen: dat was het bloed, dat waren de tranen, maar het zweet komt pas aan het eind van de avond.

Iemand parodiëren en hem daarna introduceren.

Iets samen zingen (grappig duet)

Zeggen: wordt u daar nou niet doodziek van, dames en heren, al dat traditionele vermaak, dat u al duizend keer eerder hebt meegemaakt? Nou, ik wel.

Flauwvallen op scherpgepunt ornament. Meer bloed.

Zich met brekende ogen tot het publiek richten.

Zachtjes, met de laatste krachten, zeggen: publiek, ik veracht u.

Opstaan en eigenhandig de gordijnen sluiten.

Nog even het hoofd tussen de gordijnen door en tong uitsteken.

Na de voorstelling doorzakken met de musici.

Met een houten hoofd de volgende ochtend wakker worden, fan aan je voeteneind die je vraagt om een handtekening. Vragen: wat vond je van de show?

Een aardig stuk. Maar nog lang geen Bram en Freek.

WAAAAAAAAH!

Gillend, badend in het zweet werd de jonge kunstenaar wakker. Een nachtmerrie! Geen wonder ook. De plaat van Neerlands Hoop, Bram en Freek dus, lag nog op de draaitafel te draaien met de naald er nog op. Bij in slaap gevallen.

Hij besefte het wel. Terdege, de weg naar het theater is lang. Die naar het succes zo mogelijk nog langer. Hij was al een aardig eind op weg. Maar nog lang niet zo ver als Bram en Freek