Ik had het geluk dat ik kort nadat ik weer in Apeldoorn kwam wonen al via een uitzendbureau aan de slag kon. Maar helaas, dat mocht maar voor minder dan een jaar en ze wilden me toen nog niet houden. In de daarop volgende periode kreeg ik het idee dat ik toch maar iets in de geest van een vervolgopleiding moest gaan doen. Ik had het idee dat de keuze lag tussen boekhouden en de automatisering in en dat was niet zo'n moeilijke. Ik schreef me in voor een schriftelijke cursus Informatica en de vervolgen daarop, en raakte onderweg daardwerkelijk geinteresseerd in de materie (zoals ik altijd geinteresseerd raak in waar ik mee bezig ben, bijvoorbeeld het docentschap toen ik op de akademie voor expressie daarmee te maken kreeg - waar ik voor die tijd absoluut niet mee bezig was).
We kochten een Commodore 64 en BASIC bleek niet te hoog gegrepen voor mij - zelfs de relatief eenvoudige machinetaal begon ik onder de knie te krijgen. Bij de schriftelijke cursus kwam COBOL aan bod, en dat kwam gek genoeg net wwer niet genoeg aan bij mij. Mogelijk kwam het ook doordat ik ondertussen weer aan het werk kon, toevallig (?) weer via hetzelfde uitzendbureau bij hetzelfde bedrijf.
En nu wilden ze me na verloop van tijd wel houden. Dat ik niet anders kan dan mezelf nuttig (onmisbaar is een groot woord) maken zal daar bij hebben meegespeeld, ik schopte het zelfs tot "eerste medewerker" zoals dat daar heette en dat was zo ongeveer voordat ik in vaste dienst kwam. Omdat ik wat van informatica afwist mocht ik toen de eerste IBM-pc voorzichtig de neus om de hoek van de afdeling kwam steken wat gaan stoeien met DBase II en een spreadsheet programma waar ik de naam niet meer van weet, om onze urenregistratie te automatiseren en te kijken of er wat te doen was met de uitleenadministratie (het was een archief waar ik werkte).
Er kwam een reorganisatie van de afdelingen in het bedrijf en het deel van de afdeling waar ik deel van uitmaakte werd zelfstandig ten opzichte van de rest, we gingen bij een ander onderdeel van het bedrijf horen en tot mijn genoegen kreeg ik als baas het hoofd automatisering van dat onderdeel, want ik vond dat een archief eerder bij automatisering hoorde dan bij relatiebeheer, waar het tot dan toe ondergeschoven was.
Deze meneer had grote plannen, en het kwam zover dat we het hele archief op microfilm gingen zetten (wat echt in de originele vorm bewaard moest worden ging naar een centraler archief) en in beheer gaven aan de afdelingen van wie de stukken waren. We konden onze archiefafdeling opheffen, de medewerkers konden inschuiven bij diverse afdelingen en ik mocht kiezen wat ik wou (of mijn baas had al in de gaten wat er ging gebeuren). Na een poos nadenken bedacht ik dat ik wel kon verder gaan waar ik eerder onderbroken was, en koos voor de afdeling automatisering. En zo belandde ik in de wondere wereld van COBOL.
terug naar de indexpagina volgende episode