Op mijn studentenkamertje had ik een simpel bandrecordertje, overgenomen van mijn broer, en een hele hoop teksten. Ik verzon er melodietjes voor en nam dat nog wel eens onbegeleid op, een kennis hoorde dat en omdat ze gitaar speelde wilde ze daar wel op meespelen. Daar is het nooit van gekomen maar het leverde wel een nieuw liedje op. En na verloop van tijd kocht ik alsnog een gitaar en ging mezelf maar begeleiden, eerst met drie akkoorden (E, A en D) en later met vijf (C en G).
Gedurende een tijdje was ik in de ban van "Neerlands Hoop Express". Samen met een huisgenoot (René Kolenberg) bedacht ik een act, Top en Flop, die daar griezelig veel op leek (nou ja, meer op hun vorige programma, Neerlands Hoop in Bange Dagen). In opzet tenminste.
Toen ik later een cassetterecordertje had met een betere microfoon eraan ging ik nog wat meer opnemen, en "redde" toen ook wat opnamen die ik gemaakt had voordat de bandrecorder het begaf (dwz. de knopjes wilden zich niet meer laten indrukken). Ik had gewoon een soort drang om zoveel mogelijk van wat ik geschreven had op muziek te zetten en op te nemen en als je studeert dan heb je periodes waarin je daar tijd voor hebt (toentertijd tenminste).
Ik kwam ook eens op een feest een persoonlijkheid tegen die me aanspoorde om eens wat op te treden op feestjes voor vrienden, en hij zong dan mee. We zijn zelfs op een gegeven moment naar Den Haag geweest omdat hij iets geregeld zou hebben in het Paard van Troje, maar dat bleek niet goed afgesproken en bovendien in een bovenzaaltje. Maar wel leuk verder.
Na een turbulente tijd (geen school, geen werk, een bandje, geen bandje, kraakpanden, geen huis meer, geen idee meer) belandde ik weer in Apeldoorn. Daar vond ik wel werk en via een collega ook een 12-snarige gitaar. Dat maakte het opnemen van eigen nummers nog leuker.
Samen met een collega kocht ik een basgitaar. Ik kwam toen ook aan een bandrecorder waarmee je sound-on sound kon opnemen. The Old Whores - hier bekend als Henk Hark en de Hominoes - werden geboren (nou ja, ze waren er al, want ik had er al eens een "toneelstukje" over geschreven, maar ze gingen nu ook muziek maken). Ik bleef ook doorgaan met in mijn eentje muziek maken maar mijn baan werd vaster, het werk nam toe en de inspiratie nam af.
Met de komst van een Amiga (collega's hadden er ook een) kwamen ook programma's als SoundTracker en (Octa)Med en daarmee de kans om nummers strakker op te nemen en kloppender te arrangeren. Daar begon ik voortvarend mee maar het was wel een hoop inklopwerk.
En de drang om zaken af te maken verdween met de mogelijkheid om ze onaf te kunnen bewaren...
Toen m'n Amiga het begaf en ik terug moest naar MS-Dos/Windows (snik!) kon ik er helemaal niks meer mee, tot ik eerst ontdekte dat de Amiga-manier naar de PC was overgewaaid (no thanks to the commercial industry) en ik later het fenomeen Soundfonts ontdekte alsmede een midi-editor die dat op een gebruikersvriendelijke manier ondersteunde. Veel verder dan sporadisch wat aanvullen op basis van een ideetje dat ik kreeg bij het terugluisteren kwam ik echter niet.
En de bron bleef verder opdrogen en nu ben ik dringend op zoek naar tijd en vooral zin...
Af en toe probeer ik weer eens iets uit - ik heb met voorgenomen om de midi editor en de sequencers maar weer links te laten liggen en me te concentreren op MilkyTracker, dat is een Amiga-manier programma dat op diverse platformen werkt. Nog steeds blijft het bij marginaal bijschaven wat ik al had...
terug naar de indexpagina volgende episode