Ongeveer in dezelfde tijd als dat ik langzaamaan de Python ingezogen werd - misschien omdat collega's daarover intrigerende verhalen hadden, of omdat het gaandeweg op een of andere manier aan de orde kwam, of omdat ik gewoon het verschil wou weten tussen xml en html, of weet ik veel waarom precies - raakte ik geïnteresseerd in de gedachte achter xml: de zichzelf beschrijvende interface.
Alleen het gebruik dat ik er later van ging maken was toch een beetje anders: als een op tekst gebaseerd dbms. Ik kon zo een datastructuur met de hand opbouwen en met een parser uitlezen en bewerken; maar ook met de hand - nou ja, een tekst editor dan - uitlezen en aanpassen als dat nodig was.
Voor de allereerste(?) Python Users Nederland bijeenkomst had ik een presentatie gemaakt over een webapplicatie met Python en XML. De browser voor de presentatie, Python voor de verwerking en XML voor de datamanipulatie. Helaas had ik hem niet bij me dus heb ik het verhaal maar gewoon verteld. Voor een (klein beetje) opgekalefaterde versie zie hier. Hou er bij het lezen svp rekening mee dat dit uit 2005 afkomstig is.
Na afloop werd me gevraagd: waarom gebruik je geen framework, zoals Zope of Django? Ik had daarop geen antwoord, want ik was toen al van het "vooral zelf bouwen" maar ben daarna wel gaan kijken of ik er wat mee kon. Naar Django althans.