Geknipt Proza 1980
het goede leven
3-1-80
een levenslange sleur
een levensgrote open deur
een levenloze massa
levend voor de kassa
onder in de kan daar zit het fijnste
maar iedereen is bang voor het lid
op je neus, maar niet heus
ze houden je ermee aan het lijntje
geef acht, in het gelid
alsof je in het leger zit
in plaats van middenin het volle leven
hee overtreed de regels es even
proef de vrijheid waarvoor je nu zo zit te beven
voel de blijheid die je je nu ontzegt
omdat je zo aan het goede leven hecht
zwakke momenten
3-2-80
weemoed verscheurt mij de stilte
krijsende pijn, grijsgrauwe wijsheid
eist haar tol-
de zolder is overvol
geef mij een fotoboek van hoe het vroeger was
de niet bijgeschreven bijgeschriften die ik nimmer las
portretten van glas, die nu zijn gebroken
schoonheid die nooit is gewroken maar slechts vergaan
doordat we nu eenmaal door moeten gaan
geef mij de bundel gedichten die ik schreef
toen ik nog bijna niks had beleefd
duizend gedachten, m'n hart op de tong
maar dan toch steevast een slot op m'n mond
gemiste kansen, nooit verwerkt of maar zo gelaten
vermiste wanten, nooit in gedachten verlaten
alle eenvoud die we toen nog bezaten
is nu verwaten, verwaterd tot een schimmig spookbeeld
dat nachtrust steelt en tot vervelens toe verveelt
het nu is waar wij leven-
nou niet voor mij in elk geval
maar naar 't verleden streven-
ik kijk vooruit naar wat niet al
moet ons de doorslag geven-
de toekomst mij wel brengen zal
om door te kunnen leven-
of het vandaag in elk geval
op m'n werk
he'k weinig last
maar a'k allenig op m'n kamer zit
nou hou me dan maar vast
dan brand ik van verlangen
voel ik de tranen prangen
waar gebeurd
ik denk lichtvaardig over de dood
zul je mij nu waarschijnlijk verwijten
ik heb je verteld van mijn tienjarenplan
rationele overweging om nog tien jaar door te gaan
en hem dan te pleiten
ik zeg het zo emotieloos
zo van "zo staan de zaken
mijn een'ge wens nog in dit leven
is een jaar of wat in een band te spelen en
er dan een eind aan te maken"
technokratia ho
apparaten vol draden en buizen
geruis en geratel, geklater
van werkende sterkstromen, dromen
van macht en van achthonderd bronnen
die water en eten en leven
geven en nemen, de hemel en al wat
daarin is verzonnen, geronnen
bloed en al wat goed doet ontmoeten
wat slecht hecht nie- echt en zo
zo een kado o wat mooi wat een zooi
geef mij toch maar een hand
geef mij toch maar een land
zonder biocomputerenergieindustrie
pastorale 1981
een herdershond staat in de wei
hij is vrij
een arbeider staat achter het hek
hij is gek
want hij benijdt de herdershond
want niemand rijdt de wereld rond
in 1981
zit iedereen definitief in een hokje
waar-ie niet meer uitmag behalve als-ie overtuigend
aan kan tonen niet tot het menselijk geslacht
te behoren
dan ben je vrij
maar dan hoor je er ook echt
helemaal niet meer bij
puntdicht
moet eigenlijk in een messcherpe driehoek midden naar beneden wijzen (lukt alleen in handgeschreven vorm)
scherp en doel-
treffend zocht
het woord
zijn we-
g
.
onderweg van hot naar her
kwam Harrie ook in dromenland
en trof daar een kabouter an
die zei: "jij komt van ver
volg jij soms ook een ster
die jou moet leiden naar de man
die 't leven zo verand'ren kan
dat het jou niet meer deren kan"
en Harrie zei toen: "ach
ik zoek slechts naar een lach
die mij mijn pad verlicht
twee ogen die zo stralen
dat ik niet meer wil dwalen
maar voor haar liefde zwicht"
aards en meeslepend wil ik schrijven
hoor je, haters, hoeders, hondehok!
nooit zal ik zijn de zondebok
voor al wat vies en voos is
voor al wat schijn en pijn is
en gehaat moet worden
de lege borden worden volgekladderd
waar de verf is afgebladderd komt een nieuwe, dikke laag
vandaag begint een nieuwe tijd
vol afgod, afgunst,haat en nijd en strijd
vals en betoovrend wil ik zingen
van grote en gewone dingen
maar altijd vol van lust en list
als brood bereid met wondergist
als kraters, wroeters, jacobsladders
als adders onder 't gras van gratis
zweten in gemengde sauna's
dolen in ommuurde fauna
sollen met de laatste flora
en dan plots de tonen horen
van de laatst geplaatste post die afscheid neemt
en die met weemoed is gevuld
als zure zult zo zal het klinken
de wrange avondmaalsmuziek geproduceerd
met basgitaar en nagalm nagalm nagalm napalm
nagalm
nagalm
napalm
nagalm
napalm
na
alternatief doornroosje
een schutting van varens
belemmert de jonge prins de doorgang naar
de burcht waar zijn geliefde
prinsesje gevangen zit
bewaakt door een vierkoppige draak
is voor hem onbereikbaar
hij hoort haar roepen en roept terug
de wind waait door zijn haar
en blaast zijn stem naar hem terug
zijn zwaard hangt werkeloos
zijn handen rukken aan de varens
de wind rukt aan zijn haren
en blaast zijn paard omver
overeind staan even later nog slechts
de burcht waar zijn pronsesje mort
en haar bewaker knort als zij hem aait
de prins is weggeblazen door de wind
en vliegt door alle vier zijn streken
ik heb het koud en pak een extra deken
als ik denk
ik hou van haar
dan zeg ik het toch niet
als ik schrijf
ik hou van haar
dan krijgt zij het toch niet te lezen
en troost ik me maar
met te bedenken dat ik een
schrijver ben en geen minnaar
aargh! of iets dat gelijk gestrekt is
roep je uit wanneer ontdekt is
wat je in je eentje stiekem over iemand schrijft
wat je voor haar voelt
is niet voor haar oren bedoeld
dus je schrikt zomogelijk nog meer
dan zij toen ze het las
en je vraagt mij wat je moet doen
en dan zeg ik niks
want wat kun je doen
behalve er met haar over praten
als ik je vertel dat dat is wat zij ook wil?
je bent alleen maar bang zoals ik bang ben
want/als iemand weet wat je voelt
je bent bloot gekomen en nu ben je kwetsbaar
zoals zo vaak wil je niet afgewezen worden,
zoals zo vaak denk ik waar zijn we bang voor
zoals zo vaak vraag ik me af wat wil je dan
zoals zo vaak denk ik waar maak je je druk om
je kan toch altijd
in elk geval
goeie vrienden worden/blijven?
ach ja, de jaren zeventig
wat hebben we niet een pret gehad
er ging een hoop fout en er ging een hoop mis
en menig politicus viel op z'n gat
toch wil ik het liever niet overdoen, dank u
'k ben blij dat het achter ons ligt
hij is een schrijver...
...die verhalen schrijft
en gedichten
en toneelstukken ...die ook toneelspeelt
en liedjes ...die ook zingt
hij is een muzikant
...die zelf z'n teksten maakt
en de muziek daarbij verzint
...die niet bezint
eer hij begint
dus soms niet afmaakt
waar hij aan begint
die soms ook anders verder gaat
dan je zou verwachten
dat hij verder ging
na het begin
dat hij had
hij is een dichter
die zwicht voor...
...de hang naar
...de drang tot
...het verlangen om
het anders te doen dan
hij in z'n hoofd had
wat hij in z'n hoofd had
komt er niet uit
het loopt verloren en verward
in de kronkels van zijn hartewens:
een ander mens te worden
(hij is een zanger
en wil wat anders)
ach, leven
het duurt toch maar even-
filosofisch geouwehoer
waar je geen ene moer mee opschiet
als je net lekker met iemand aan het
communiceren
bent, vaten
volle of holle
doen dat nu eenmaal;
dat is leven
het aardse stralendal
in het aardse stralendal dartelden vele vuurvliegjes.
Glimwormpjes glipten de poort in en uit, nauwgezet
de regel in acht nemend dat er evenveel binnen
als buiten aanwezig moesten zijn.
Enfin, waar ik ook over zou kunnen schrijven
is de liefde van god tot mens
of de liefde van mens tot god
of de liefde van mens tot mens
die kan ook heel mooi en hartverwarmend zijn.
Waar ik het best over zou kunnen schrijven
is het gevoel van een warme zomerdag die op je blote
buik schijnt
en je loom maakt
Waar ik het mooist over zou kunnen schrijven
is de lelijkheid van een door verlangens verscheurde
ziel
die je ziek maakt
Maar waar ik het liefst over zou willen schrijven
"Dat is een gevoel..., daar zijn geen woorden voor"
onze hond
rijmt op roze mond
ook op blote kont
maar dat is een veel minder verfijnd gevoel
ik wil niet alleen!
schrei ik ten hemel
maar wat heeft dat voor nut
als de aarde het moet horen
jammer
-klachten kuanen de pijn verzachten
als je het zo mooi weet te zeggen
dat je ermee beroemd wordt
dat je naam op ieders lippen is
dat de liefde die je wilde omslaat in ontzag
en adoratie
IS DAT DAN WAT JE WILT?
nee, ik wil alleen-
nee ik wil niet alleen!
maar muziekmaken
mijn vriend zei gisteravond tegen mij
dat ik van ons tweeen was blijven schrijven
hij vond dat grappig omdat hij
heel andere zaken was gaan drijven
hij is meer politiek dan ik
hij doet meer voor zijn zaak
zijn acties zijn opbouwend, ik
schrijf gewoon maar raak
klein duimpje
wat lach je in je vuistje
je bent toch arm?
weer eens teleurgesteld
de mens is slecht
vergeet dat niet
niets is echt
zoals je 't ziet
4 mei 8 uur
het was zo stil
je kon een bom horen vallen
4 mei 2 over 8
de twee minuten stilte voorbij
je kon geen bom geplaatst horen worden